خانه و میخانه

خانه و ميخانه (خودشناسی آخرالزمانی) مقاله ۱۳ استاد علی اکبر خانجانی

خانه ومیخانه (خودشناسی آخرالزمانی) مقاله ۱۳

به یک لحاظ کلّ تمدن مدرن امروز محصول فروپاشی خانواده بعنوان کانون گرم آرامش و محبت و صمیمیت و اتّحاد است .

سیر پیدایش و توسعۀ احزاب ، کلوبها ، اتحادیّه ها ، اصناف ، می خانه ها ، عشرتکده ها ، فاحشه خانه ها ، قمارخانه ها و دهها انجمن فرهنگی و ادبی و هنری و سیاسی و… با سیر تخریب و تباهی خانه و خانواده رابطه ای مستقیم دارد .

با یک مقایسه بین کشورهای غربی و شرقی می توان این واقعیت را درک نمود .

مثلاً اگر تحزّب و دموکراسی در کشورهائی که هنوز خانواده دارای استحکام است ، چندان جدیّتی ندارد و به ثمر نمی رسد به همین دلیل است .

و اتفاقاً در کشورهائی که خانواده در حال نابودی است قویترین احزاب خودنمائی می کند بهمراه صدها انجمن و اتحادیّه دیگر و میخانه ها و فاحشه خانه ها و کاباره ها و کافه های شبانه روزی که مبدّل به نهادهایی مستحکم شده و از ارکان بقای چنین جوامعی محسوب می شوند .

در یک کلام لیبرالیزم و دموکراسی با همه فرآورده هایش محصول درجۀ اول انهدام ازدواج و خانواده می باشد .

پس طبیعی است که یکی از مسائل اصلی جنگ بین تمدن غرب و جوامع اسلامی بر سر آزادی زنان و دفاع از روسپی گری باشد .

روسپی گری وامپریالیزم علت و معلول یکدیگرند . تا زن از خانه بیرون نرود و ضدّ خانه و ضدّ شوهر و بچه نشود این نظام پا نمی گیرد ومستحکم نمی شود .

در واقع همه این گروههای اجتماعی به مثابه میخانه هائی هستند که زنان و مردان و کودکانِ رانده شده از خانه را جذب نموده و تسکین می بخشند و به انواع شیوه ها تخدیرشان می کنند تا درد غربت و بی محبتی و بی هویتی را التیام بخشند .