در وادی عشق

(در وادی عشق) از کتاب سیر و سلوک عرفانی

۱۵۸-ھمسر یا معشوقه حتّی اگر زن مؤمنه ای باشد بازھم دشمن ایمان شوھر خویش است

زیرا خدا را ھووی خود میداند و زن به کمتر از پرستش شوھر راضی نمی شود .

اینست که بزرگترین امتحان و آفت ایمان مرد ھمانا محبّت زن و فرزند است و تا این محبّت

از دل زدوده نشود ایمان مرد خالص نمی شود و دل مرد خانۀ خدا نمی گردد و شرک که

ظلم عظیم است ادامه می یابد که این ظلم ھمان ظلم به دل خویشتن است و نخستین مردی که

بر این امر فائق آمد و حب زن و فرزند را از دل برانداخت ابراھیم بود که پدر ایمان و

نخستین مسلمان کامل و اولین امام است که به مقام اقامۀ صلوة رسید که ھمان مقام امامت

خداوند در دل ابراھیم بود .

و اقامۀ صلوة کردن مؤمنان جهادی جهت چنین اقامتی است که بعد از برانداختن ھر حب

غیر خدا از دل می باشد و درغیر اینصورت صلوة موجب نفاق می گردد که شقاق بین ذھن

و دل است و این ھولناکترین واقعه در وجود بشر است که دل خانۀ غیر خداست و ذھن ، خدا را می خواند .

۱۵٩ -و اما چگونه دلی می تواند از حب غیر خدا پاک شود و مؤمن بخدا گردد ؟

به یاری یک دل دگری که خانۀ خدا باشد : امام یا پیر عرفانی ! ھمانطور که دستها می

توانند یکدیگر را یاری دھند و اندیشه ھا نیز ھمدیگر را مدد رسانند دلها ھم می توانند

یکدیگر را یاری کنند و این راز ارادت عرفانی است .

دلی که با خدا باشد می تواند دلهائی را که در بند غیر خدایند از اسارت برھاند .

و این عشق عرفانی است .

اثر استاد علی اکبر خانجانی