مصاحبه

۵ – مصاحبه

من : پروردگارا آیا از این مصاحبت رضایت داری ؟

او: …

من : آیا براستی این توئی که با من سخن می گوئی یا منم که با خودم سخن می گویم ؟

او: چگونه “یکی” می تواند دو تا باشد ؟ و چگونه دو تا می تواند یکی باشد ؟

من : می دانم ولی مطمئن نیستم .

او: مشکل تو در ھمین تردید است .

من : این تردید چیست ؟

او: تردید بین یکی و دو تا .

من : پروردگارا تردیدم را برطرف کن .

او : ھر که دو تا شد یکی است . آیا تردیدت برطرف شد ؟

من : آری . براستی برطرف شد .

او: و اینک سئوالت را به خودت بازمی گردانم :آیا من از مصاحبت با تو راضی ھستم و آیا این منم که با تو

سخن می گویم ؟

من :آری این توئی که با من سخن می گوئی و از این مصاحبت رضایت داری و گرنه من راضی نبودم .

او: این نکته را ھرگز از یاد مبر زیرا این سرّالاسرار من است .

برگرفته از کتاب من تو او اثر استاد علی اکبر خانجانی