آخرزمان یعنی چه؟

آخر زمان یعنی چه ؟ (خودشناسی آخرالزمانی) مقاله ۱۲

اگر زمان ھمان چیزی باشد که ساعت اندازه می گیرد و گردش دَورانی زمین موجب می شود مسلّم ھنگامی پایان می پذیرد که زمین از حرکت باز ایستد یعنی منظومۀ شمسی فروپاشد و نهایتاً کائنات از حرکت و نظم باز ایستد .

البته چنین وضعیتی بعنوان پایان جهان در ھمه مذاھب الهی پیشگوئی شده است . ولی آخرالزمان در قلمرو ادراک و صفات بشری امری دگراست و وضعیتی کاملاً روحانی می باشد که البته مقدمۀ بشری آن ،قیامت جهانی است .

ھرچند که این مقدمه به تعبیر قرآنی ، پنجاه ھزار سال بطول می انجامد که این ھمان عرصۀ آخرالزمان است که در لفظ قرآنی و در نزدخدا به مثابه یک روز است.

و اما زمان در ادراک و حس بشری امری تماماً منوط به انتظار است : انتظار فرا رسیدن شب و روز و فصل و ماه و سال و… . این انتظار امری تماماً بشری است و چنین انتظاری در ھیچ حیوانی نیست .

در حقیقت انتظار حاصل آرزو و آرمان و امید است و بمیزانی که آدمی یا بدلیل به کام رسیدگی و یا از فرط اشدّ ناکامی و یأس ،از آرزو و آرمان خود دست می کشد و انتظارش به پایان می رسد دچار وضعیت آخرالزمانی می شود .

و چنین وضعی امروزه در افراد و جوامع بشری کمابیش در حال پیدایش است .

این حالت نوعی وضعیت صفر و رکود است که گوئی حرکت زمان را در بشر به پایان میرساند و لذا گردش زمین و دگرگونیها اثری به حال چنین انسانی ندارد .

و آنگاه که این انتظار به پایان میرسد ناجی از راه میرسد.

بدون شک چنین وضعی در مؤمنان حقیقی دارای ویژگی کاملاً متفاوت و متضادّی است و آن اوج و اشدّ انتظار است در غایت نومیدی.

بسیاری از نشانه ھای چنین وضعیت روانی در انسان ، امروزه کمابیش در حال روی دادن است : بروز فزایندۀ جنون وجنایت ، گرایش به مخدرات ، خودکشی ، رشد فزایندۀ کفر و تبهکاری …. . که جملگی محصول یأس و از میان رفتن اندیشه را عقیم می سازد و حس انتظار و به پایان رسیدن حرکت زمان در روان بشر است .

این ھمان وضعی است که احساس را می کشد و اراده را فلج می کند و ارزشها دچار پوچی می شوند و قوانین بی اعتبار می گردند و عهد و وفا ناممکن می آید .

و اینها جملگی در پیشگوئی ائمه اطهار(ع) درباره آخرالزمان وجود دارد .

و عجیب اینکه اینکه این اختلال در حرکت زمان در نفس انسان در جهان واقعیت بیرونی و نظام طبیعت نیز کمابیش خود نمائی می کند که امروزه شاھدیم.

نشانه ھای آخرالزمان آنقدر محسوس وعینی است که امروزه لامذھب ترین آدمها را نیز به اعتراف کشانیده است .

آخرالزمان یک واقعیت است و نه صرفاً یک باور مذھبی .

از کتاب دائرةالمعارف عرفانی جلد دوم فصل فلسفه قیامت و آخرالزمان