رهایی از
ظلمت تاریخ
۲٢٧ –باید
دانست که آدمی در زندگی دنیایش در ھر لحظه و رفتاری مشغول خلق شدن است و چون شاھد
بر خلقت خویش است بایستی لحظه به لحظه این خلقت را فھم کند و شھادت دھد تا ھستی
انسانی یابد و گرنه از حیوانات فراتر نمی رود و بلکه وحشی ترین و مریض ترین
حیوانات می شود .
٢٢٨ –انسان
مفعول است زیرا مخلوق است « شما و اعمالتان را آفرید » قرآن – و این اصل اول معرفت
نفس است .
زیرا کسی که خودش را فاعل میداند در واقع خودش را قبلاً آفریده شده می
پندارد و ھستی اش را امری پیشاپیش تمام شده می داند و اینست راز تاریخی شدن انسان
و خسران زمان .
پس این نابودی بشر حاصل بی معرفتی اش در حق خویشتن است .
این نکته را فھم کن و در ھمه حال بخود متذکر شو و ملکه ذھنت کن تا
دچار خسران زمان و ابتلای به تاریخ نشوی ، یعنی دچار نابودی نشوی !
٢٢٩ –یعنی اگر
این آیه مذکور را باور و فھم نکنی بجای اینکه در ھر لحظه و عملی شاھد آفریده و
زنده و زنده تر شدن خودت باشی ، با ھر نفسی به تاریخ ملحق می شوی و می میری .
آیا این حقیقت را می بینی ؟ ببین و دیگر چشمت را بر خود مبند !
٢٣٠ » –ما انسان
را در حال خلقش برخودش شاھد گرفتیم » قرآن – این ھمان واقعه زندگی تو در دنیاست .
یعنی دم به دم در حال دمیده شدن روحی از نفس خدا .
و خداوند با دو دستانش که از آستین توبیرون است مشغول آفریدن تو در آب
و گل است.
تو در حال سپری کردن عمر نیستی تو در حال مردن نیستی تو در حال بوجود
آمدنی ! این راببین و فراموش مکن .
این خداست که سخن می گوید و براه راست راه می نماید . باور کن !
٢٣١ –چون آدمی
خلقتش در آب و گل تمام شد و به اندازه کافی از جانب خدا روح و ریحان یافت ( نفس
کشید ) و خلقتش کامل شد آنگاه از این کارگاه خلقت ترخیص می شود تا حیات جاودانه اش
را شروع کند .
ولی تومی پنداري که داری می میری و این کمال و ترخیص را مرگ می خوانی
و نابودی . آیا نه اینست ؟ ببین و فھم کن تا از اسارت عدم برھی .
این خداست که سخن می گوید باور کن تا از خسران عصر و دیو تاریخ نجات
یابی .
٢٣٢ –رساله «
توحید عملی » از اینجانب را به دقت بخوان تا این نکته را ذره ذره ھضم و جذب کنی و
از ظلمتی که نامش تاریخ است برھی .
برگرفته از کتاب عرفان تاریخ اثر استاد علی اکبر خانجانی
ثبت ديدگاه