رهایی از ظلمت تاریخ

 رهایی از ظلمت تاریخ

۲٢٧ –باید دانست که آدمی در زندگی دنیایش در ھر لحظه و رفتاری مشغول خلق شدن است و چون شاھد بر خلقت خویش است بایستی لحظه به لحظه این خلقت را فھم کند و شھادت دھد تا ھستی انسانی یابد و گرنه از حیوانات فراتر نمی رود و بلکه وحشی ترین و مریض ترین حیوانات می شود .

٢٢٨ –انسان مفعول است زیرا مخلوق است « شما و اعمالتان را آفرید » قرآن – و این اصل اول معرفت نفس است .

زیرا کسی که خودش را فاعل میداند در واقع خودش را قبلاً آفریده شده می پندارد و ھستی اش را امری پیشاپیش تمام شده می داند و اینست راز تاریخی شدن انسان و خسران زمان .

پس این نابودی بشر حاصل بی معرفتی اش در حق خویشتن است .

این نکته را فھم کن و در ھمه حال بخود متذکر شو و ملکه ذھنت کن تا دچار خسران زمان و ابتلای به تاریخ نشوی ، یعنی دچار نابودی نشوی !

٢٢٩ –یعنی اگر این آیه مذکور را باور و فھم نکنی بجای اینکه در ھر لحظه و عملی شاھد آفریده و زنده و زنده تر شدن خودت باشی ، با ھر نفسی به تاریخ ملحق می شوی و می میری .

آیا این حقیقت را می بینی ؟ ببین و دیگر چشمت را بر خود مبند !

٢٣٠ » –ما انسان را در حال خلقش برخودش شاھد گرفتیم » قرآن – این ھمان واقعه زندگی تو در دنیاست .

یعنی دم به دم در حال دمیده شدن روحی از نفس خدا .

و خداوند با دو دستانش که از آستین توبیرون است مشغول آفریدن تو در آب و گل است.

تو در حال سپری کردن عمر نیستی تو در حال مردن نیستی تو در حال بوجود آمدنی ! این راببین و فراموش مکن .

این خداست که سخن می گوید و براه راست راه می نماید . باور کن !

٢٣١ –چون آدمی خلقتش در آب و گل تمام شد و به اندازه کافی از جانب خدا روح و ریحان یافت ( نفس کشید ) و خلقتش کامل شد آنگاه از این کارگاه خلقت ترخیص می شود تا حیات جاودانه اش را شروع کند .

ولی تومی پنداري که داری می میری و این کمال و ترخیص را مرگ می خوانی و نابودی . آیا نه اینست ؟ ببین و فھم کن تا از اسارت عدم برھی .

این خداست که سخن می گوید باور کن تا از خسران عصر و دیو تاریخ نجات یابی .

٢٣٢ –رساله « توحید عملی » از اینجانب را به دقت بخوان تا این نکته را ذره ذره ھضم و جذب کنی و از ظلمتی که نامش تاریخ است برھی .

برگرفته از کتاب عرفان تاریخ اثر استاد علی اکبر خانجانی