زنان بچّه باز مقاله ۱۴ (خودشناسی جنسی)
بچه بازی در مردان یک عارضه است ولی در زنان یک غریزه است که اگر به قوه عقل و ایمان بر آن فائق نیایند تمام دنیای خود را که شوھر و بچه ھا ھستند از دست می دھند زیرا ھر دو را از خود منزجرمی سازند و آنگاه به انتقام از ھر دو پرداخته و در این انتقام دین خود را ھم تباه می کنند . بچه بازی مادران صد البته چنان سیمایی مقدس
به خود میگیرد که بر حسب ظاھر جای ھیچ عیبی نیست وبلکه مستحق تمجید می نماید . ولی خود بهتر میدانند که در این بازی مشغول
چه فتنه و مکر و سودایی ھستند . برای مادران کفری عمیق تر از این بازی ھولناک وجود ندارد که بهشت
زیر پایشان را مبدل به دوزخ ساخته و آنھا را می سوزاند و شوھر و بچه ھا را فراری میدھد .زن پس از ناکامی در شوھر خواری به بچه خواری
می پردازد که تا ابد در گلویش گیرکرده و به خفقانش می اندازد . این بچه خواری در حین بازی در زن سیمایی
عاشقانه و ایثار گرانه دارد ولی فقط خدا میداندکه در این سودای شیطانی چه شقاوت و
جنونی حاکم است که بچه ھا را نھایتاً در سن بلوغ به غایت نفرت و گریز از آنھا می رساند و از آنجاست
که تا به آخر عمر مشغول آق و داغ کردن فرزندان خواھند شد و به افسرده گی
ابدی خواھند پیوست که عذاب آن شقاوت ملوس است . و آنگاه به یاد شوھر می افتند و به او روی
می کنند که دیگر نیست و آنگاه داغ یک حسرت ابدی بر دل انجمادی که شاید تا قیامت ذوب
گردد .
✓ برگرفته از کتاب دائرةالمعارف عرفانی جلد اول فصل
اول
اثر استاد علی اکبر خانجانی
ثبت ديدگاه